Zij is begin 20. Ik begin 50.
Zij kiest heel bewust voor de rol van wijkverpleegkundige. Ik ook toen ik klaar was met de HBO-V.
Zij durft zich uit te spreken wat ze nodig heeft. Ik durfde dat nog niet op die leeftijd.
Zij toont kwetsbaarheid in het contact met mij. Iets waar ik op die leeftijd nog niet goed mee om wist te gaan.
Ik voel een grote trots voor haar!
En juist daarom werk ik zo graag met jongeren. Ze hebben nog een heel lang leven voor zich om vanuit hun eigen, unieke talent te leven. Ze ervaren vaak voor het eerst diepgaande inzichten over zichzelf wat ze mee kunnen nemen in hun rugzak. En als ik daar dan een rol in mag spelen als mentor/coach voel ik mij een bevoorrecht mens.
Extra leuk is dat wij, Rosa Kloen, een jonge wijkverpleegkundige, en ik, zijn geïnterviewd om meer te vertellen over ons begeleidingstraject samen voor het V&VN magazine. Lees het artikel “Zachte landing” in de bijgevoegde foto (sept 2024).
Ik hoop dat het artikel jongeren uitnodigt om ook open te staan voor soms wat extra begeleiding. Zoals Rosa mooi omschrijft; “Ik heb geleerd hoe ik mezelf kan blijven, zodat ik mezelf niet verlies”. Samen kan ze het nu zelf.
Leave a reply